Depresja to choroba, która może dotknąć osoby w każdego, w każdym wieku. Po prostu smutek czy używając kolokwializmu, dołek psychiczny, w jaki zdarza nam się wpadać od czasu do czasu to normalne zjawiska codziennego życia emocjonalnego. Są naturalną reakcją organizmu na rozczarowanie czy niepowodzenie. Jednakże gdy uczucie pustki i rozpaczy zawładnie człowiekiem, nie mija i nie pozwala się w pełni cieszyć życiem, np. jak do tej pory, może się okazać, że ów człowiek cierpi na depresję.
Wyniki badań wskazują, iż W Polsce nawet 1,5 mln osób zmaga się z tym schorzeniem. Według szacunków Światowej Organizacji Zdrowia, do 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na świecie. Zatem już właściwie możemy definiować to zjawisko jako pandemię choroby jaką jest depresja. Co ważne, dziś, nie jest to tylko i wyłącznie problem osób dorosłych. Coraz częściej dotyka on młodsze osoby, również dzieci i młodzieży. To co najszybciej daje się zauważyć to i jest najczęściej pierwszym objawem jest: łatwe irytowanie się, niechęć do robienia tego co do tej pory sprawiało radość i było napędem do działania w ogóle, szybkie wpadanie w złość, wrogość oraz odgradzanie się od rodziny i rówieśników.
Depresja jest klasyfikowana jako zaburzenie afektywne (nastroju). Ogólnie możemy określić ją, jako stan cechujący się głównie pogorszeniem nastroju, zmniejszeniem energii i aktywności oraz zainteresowań. Liczba osób dotkniętych problemem depresji stale rośnie. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) za 2017 r. wynika, że z tym zaburzeniem na świecie zmaga się około 350 mln osób, w tym 40 mln Europejczyków. Obecnie liczba jest wyższa i niestety nie spada.
W typowym epizodzie choroby występują takie objawy depresji jak: obniżony nastrój; utrata zainteresowań i zdolności cieszenia się; zmniejszona energia, a w efekcie wzmożona męczliwość; zmniejszona aktywność. Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób do często spotykanych objawów depresji należą: osłabienie koncentracji i uwagi, z którą dotychczas nie było problemów; niska samoocena i mała wiara w siebie; poczucie winy i małej wartości; pesymistyczne, czarne widzenie przyszłości; myśli i czyny samobójcze; zaburzenia snu; zmniejszony apetyt. Opisane wyżej objawy występują w przebiegu typowego epizodu depresji. Należy jednak zaznaczyć, że może on mieć inny charakter, indywidualny dla człowieka. U niektórych chorych występuje również lęk czy rozdrażnienie, a niejednokrotnie depresja jest maskowana przez takie zachowania jak nadużywanie alkoholu, nikotyny czy środków psychoaktywnych. Objawami opisywanego zaburzenia mogą być także liczne dolegliwości fizyczne jak np. bóle głowy, karku, brzucha czy nieprawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Najgorsze, co może usłyszeć chory na depresję to: „nie histeryzuj”, „weź się w końcu w garść”, itp. Tak naprawdę chory bardzo cierpi, tylko niektóre osoby mogą mieć trudność ze zrozumieniem tego całościowo. Nie udaje, nawet, jeśli faktycznie nie rozumiemy, skąd wziął się u niego ten głęboki smutek – możemy myśleć, że przecież nie wydarzyło się w jego życiu nic złego. A przecież wcale nie musiało. Zauważyć. To krok numer jeden by sięgnąć po pomoc. Bardzo często wystarczy być w pobliżu bliskiej osoby, okazać zrozumienie i współczucie. Ważnym elementem jest także pomaganie w codziennych czynnościach i nie pytanie się co chwilę o stan samopoczucia. Może tak się zdarzyć, że to nie wystarczy. Trzeba zaznaczyć w tym miejscu, iż to lekarz jest specjalistą, który diagnozuje depresję.
6 zasad, które poprawią twoje samopoczucie jeśli właśnie tak się czujesz i sprawią, że poczujesz się lepiej. Epizodowi depresyjnemu można zapobiegać poprzez następujące działania:
- Utrzymuj równowagę pomiędzy życiem zawodowym i prywatnym.
- Wypoczywaj, również aktywnie. Podróżując, poznając nowe osoby czy oddając się przyjemności czytania książki lub oglądania filmu, odrywasz się od spraw, które mogą potęgować stres i napięcie.
- Wysypiaj się. Dorosła osoba powinna spać nieprzerwanym snem co najmniej przez 8 godzin dziennie. Niedobór snu zwiększa drażliwość i może prowadzić do pogorszenia samopoczucia i spadku nastroju.
- Odżywiaj się zdrowo. Zrównoważona dieta, bogata w warzywa i owoce, poprawia ogólne samopoczucie i sprawia, że czujemy się zdrowsi i pełniejsi energii.
- Bądź aktywny, ruch to zdrowie! Sport pomaga rozładować napięcie i radzić sobie ze stresem, dodatkowo podczas wysiłku fizycznego w organizmie uwalniane są endorfiny – tzw. hormony szczęścia. Ich niedobór sprzyja złemu samopoczuciu, zaburzeniom nastroju i apatii.
- Naucz się radzić sobie ze stresem, znajdź odpowiedni dla siebie, bezpieczny sposób na jego rozładowanie.
Miejsca z bezpłatną pomocą:
https://zwjr.pl/bezplatne-miejsca-pomocowe
https://mlodeglowy.pl/kompendium/jestem-mloda-osoba/prisma-czyli-6-prostych-krokow-pomocy/
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży w kryzysie emocjonalnym i nie tylko: 116 111
Źródła:
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. „Vesalius”, Kraków, Warszawa 2000.
Światowa Organizacja Zdrowia;
Autor artykułu: Karolina Marecka – psycholog